De zomervakantie is aangebroken. Gelukkig. Een paar weken rust. Eindelijk tijd om lekker uit te rusten en lekker te kunnen duiken. Elke dag wel een duikje gemaakt. Tot we bij de
Zeelandbrug zeer bekenden tegen komen. En we vragen hebben jullie de zeepaardjes al gezien? JA, was hun antwoord. En natuurlijk onze vraag waar die dan ergens zitten. Na zo’n dijk-
renovatie ziet het er onder de zeelandbrug heel anders uit. Jammer… maar ja Nederland goed beschermt tegen water is ook een prettig idee.
Ook de nieuwe instap bij de brug is prachtig geworden. Mooie leuning en lange trap tot, bij laag water, onder de waterlijn.
Wij hebben die dag na het vragen van het zeepaardje de duik gewoon gemaakt zonder naar het paardje te zoeken. We besluiten te wachten tot na het weekend omdat het
dan druk is bij de brug.
Maandag 2 augustus gaan we dan te water met genoeg lucht en een camera. Mijn duikmaatje Bessel en Gert gaan mee. Helaas haakt Gert na een tijdje af. Bessel en ik duiken
de diepte in. Klouterend over al die rotsblokken. Best handig om je snel voort te kunnen bewegen.
Eenmaal op de bestemming aangekomen gaan we op zoek. We zien van alles maar helaas geen zeepaardje. Na zo’n 40 minuten duiken besluiten we maar teleurgesteld terug te keren
naar de kant. Ik draai mijn hoofd nog een keer om in de richting waar het zeepaardje zou moeten zitten. Ik dacht jammer, misschien morgen. Ik zie ineens in mijn ooghoeken een felle
lichtbundel schijnen gevolgd door 2 flitsen achter elkaar. Ik sein heftig naar Bessel. We gaan terug…… En ja hoor. Daar lagen al wat duikers. En…. 2 zeepaardjes die lekker op de
grond aan het rond struinen zijn. Wij zetten onze camera’s aan en gaan de mooie beestjes op de gevoelige plaat zetten. Wat een feest. 2 zeepaardjes. En dit was de eerste
dag dat we gingen zoeken. GEWELDIG. Ik kijk op mijn computer en gaf het teken dat we de terugweg moesten aanvangen. Ik vroeg aan Bessel hoeveel lucht hij nog had. Hij stak zijn
vuist omhoog. 50 bar. Ik dacht nou nou… dat wordt lucht delen straks. We zaten toen nog op 16 mtr. Maar goed geen paniek gewoon rustig naar de kant duiken en daar lekker
nog even rustig op 5 mtr gehangen.
Wat een mooie duik… Morgen weer!! op zoek naar de zeepaardjes.
Ze zijn er.
Tot bubbels!
Dennis en Trudy Wiranta
Dit bericht heeft 0 reacties