Eindelijk is het dan zover, het is 09.30 uur. We worden opgehaald van de afgesproken verzamelplaats om met 15 leden van onze duikvereniging naar Schiphol te gaan.
Iedereen heeft zijn best gedaan om niet boven de toegestane 20 kg bagage-vrijheid uit te komen. Dat valt niet mee met een volledige duikuitrusting!
Zo en dan eindelijk vertrekken naar ons eigen zeeaquarium, Marsa Shagra Egypte. Om 14.05 uur vliegen we onze bestemming tegemoet.
Na zo’n 3 kwartier vertraging vanwege een koffer die teveel in het vliegtuig bleek te zijn, vertrekken we dan eindelijk.
Het is zo’n 4 uur vliegen. We landen op het vliegveld in Marsa Alam als het al donker is in Egypte. Maar wel lekker warm weer vergeleken bij Nederland. Het is zo’n graad of 24.
In het duikkamp aangekomen worden onze koffers naar de chalet gebracht, terwijl ons een maaltijd staat te wachten in een geheel vernieuwd restaurant. Wat een geweldig mooi gebouw!
Dat is heel wat anders dan het houten frame met rieten matten als wanden en dak, zoals het er twee jaar geleden nog uit zag… De egyptische toetjes aan het eind van het
eten zijn weer overweldigend.
De eerste nacht wat onwennig geslapen, vreemde omgeving, maar dat zal wel wennen.
De eerste duikdag begint om 8.00 uur: we worden verwacht om onze spullen naar de waterkant te brengen waar we ook ons lood kunnen ophalen.
Omdat het onze derde keer in het kamp is en wij van alles goed voor elkaar hadden, hoefden we geen checkdive te maken. Dus spullen opbouwen en duiken maar.
De eerste duik was erg leuk. Alleen merk je wel dat je snel verwend bent. Het was niet meer zo als de eerste keer dat je automaat bijna uit je mond valt van verbazing
van al het moois onderwater.
De tweede duikdag begint erg vroeg: 6.00 uur! En dat na alweer een slechte nacht .. waar dat toch aan ligt! Het bevordert de energie om te duiken in ieder geval niet!
’s Ochtends staat een zodiak-bootreis naar “Nemo-city” op het programma! Massa’s clownvisjes bij elkaar! Leuk.
De ochtend van duikdag drie staat een truckdrive naar Marsa Abu Dabbab op het programma om in twee duiken op zoek te gaan de zeekoe. Helaas kunnen wij beide niet mee, door
nog een slechte nacht. Drie slapeloze nachten putten behoorlijk uit! Het lijkt er op dat de stress van de “normale”, extreem drukke dagelijkse werkzaamheden er nu uit komt.
Trudy ervaart wat echt tot rust komen kan betekenen: alle spieren in haar lijf gaan schokken en trillen zodra ze gaat liggen en ze heeft er geen invloed op….
en Dennis wordt door al die lichamelijke onrust ook uit zijn slaap gehouden.
Dennis gaat toch maar weer proberen te duiken. Onrustig door het water zwemmen en eigenlijk heel veel niet zien wat je normaal wel ziet.
De echte kleine diertjes over het hoofd zien. Terwijl wij daar normaal juist naar kijken.
Toch maar een arts opzoeken, er moet toch geslapen worden! Via de receptie is gauw een afspraak gemaakt. Gelukkig was deze afspraak bij de arts aan de overkant van de weg.
In het zelfde pand als de Decotank. Tja wat kan je verwachten?
Trudy werd eerst geholpen door een verpleger, daarna door de arts, die kwam 3 kwartier later. Je moet wel geduld hebben in Egypte.
Na een uitgebreide “medical check-up” constateerde die dat Trudy vocht en zout tekort zou hebben. De arts vertelde dat ze een injectie zou krijgen. Maar nee hoor.
Gelijk aan het infuus, met toevoeging van kalium en valium. Dat laatste was om tot rust te komen en gegarandeerd in slaap te komen.
Voor de zekerheid gaf hij ook nog een slaap(?)tabletje mee. De vierde nacht was in eerste instantie nog onrustiger dan de vorige drie, maar uiteindelijk hebben we toch nog geslapen.
Hierna ging het gelukkig steeds beter met het tot rust komen en hebben we toch nog kunnen genieten van mooie duiken!
Alleen jammer dat er nog zo weinig tijd over was… (van de 6 duikdagen)
Tijdens onze vakantie hebben we nog kennis mogen maken met Minas. Een in Egypte geboren griek die in Frankfurt is gaan wonen. Hij was geïntresseerd in onze fotocamera.
Een aardige man met veel reiservaring. Hij is al 30 jaar bevriend met Klaus. (Klaus is een duitser, die foto’s maakt, zijn foto’s staan in het rode zee riffenboek van Debelius).
Tevens hebben wij kennis mogen maken met Dr. Erich Ritter. Een man met ontzettend veel kennis over haaien en bekend van Discovery. Ook tijdens onze vakantie
heeft Erich Ritter een lezing over haaien gegeven. Het was toevalig sharkweek op de duikbasis (alhoewel de haaien niet thuis waren op het door de Oceanic White Tip-haai
bekende Elphinstone). Wil je meer weten over haaien, welke NIET gevaarlijk zijn. Kijk dan op: www.sharkwater.com of op www.sharkvictimnetwork.org en
lees vooral even de “Dos en de Dont’s”. Leer de lichaamstaal van haaien (dieren) kennen.
Uiteindelijk hebben we genoten van onze vriendjes onder water. Weer mooie soepschildpadden, karetschildpadden, white tip rifhaaitjes, nemo’s, gitaarroggen, een octopus en vele mooie
flink uit de kluiten gewassen aquariumvisjes gezien. De rode zee blijft mooi en verveelt niet!
Tot bubbels!
Dennis en Trudy Wiranta
Dit bericht heeft 0 reacties